Gastblog - Beklimming van De Mönch
Op woensdag 8 augustus vroeg in de ochtend was het zover! Samen met mijn vader en een goede vriend ging ik de Mönch beklimmen. De Mönch is een berg in Berner Oberland. Tussen de Jungfrau en de Eiger in. De Mönch is een uitdagende berg met veel rotsklimmen, steile ijspassages en een hele smalle graat op het eind. Met zijn 4107 meter steekt hij boven een hoop andere bergen uit!
Op maandag 6 augustus begon onze 3-daagse tour in het Lötschental. We zijn die dag van 1766 meter naar de Hollandiahütte gelopen op 3240 meter. Na een lange tocht via verschillende soorten terrein kwamen we aan het eind van de middag aan in de Hollandiahütte. We werden vriendelijke ontvangen en kregen een goede maaltijd. We vertelden de hutbaas dat we naar de Mönchsjochhütte gaan lopen. Door het weer was het het best als we vroeg begonnen, dus om 4:00 zou het ontbijt klaar staan.
Na een korte nacht en een stevig ontbijt begon de tocht om 4:45 uur. Na 2 uur lopen kwamen we aan op de Konkordiaplatz. Vanaf daar was het nog zo’n 3 uur lopen naar het Jungfraujoch om vervolgens door te kunnen lopen naar het Mönchsjoch waar de hut was. Volledig volgens planning kwamen we na een mooie gletsjertour aan bij het Jungfraujoch. Je kan met de trein naar het Jungfraujoch, dus er waren een hoop toeristen. We waren mooi op tijd en konden dus rustig rondkijken en genieten van het uitzicht.
Zodra we bij de hut waren konden we onze gemiste slaap nog even inhalen en ’s avonds kregen we weer een heerlijk vullende maaltijd. De volgende ochtend stond het ontbijt om 6:00 klaar zodat we op tijd aan de klim van de Mönch konden beginnen. Om 6:45 begonnen we aan de klim. Het was erg bewolkt dus het zicht werd steeds slechter. We waren al een groep tegen gekomen die waren omgekeerd vanwege het slechte zicht en hoogteziekte. Wij waren met een goede en sterke groep, dus we hadden er vertrouwen in dat het goed zou komen. Wij hebben verschillende cursussen gedaan en klimmen al 12 jaar, waarvan 7 jaar met z’n drieën. We hebben dus veel kennis en zijn goed op elkaar ingespeeld. Dat is wel nodig bij zo’n klim. De laatste 100 hoogtemeters begonnen met een hele steile klim over ijs. Met onze stijgijzers en pickels konden we langzaam omhoogklimmen. Het laatste stuk naar de top was een hele smalle graat met aan allebei de kanten een afgrond van 150 meter. Dat was toch wel even spannend, we moesten recht naar voren blijven lopen! Door de bewolking was er niet meer dan 20 meter zicht, dus concentratie was belangrijk. Uiteindelijk na een klim van anderhalf uur stonden we om 8:24 op de top van de Mönch! Helaas zonder uitzicht maar na de klim voelde het ontzettend goed en gaaf om op de top van de Mönch te staan. Door de wind en sneeuwval begon het erg koud te worden en besloten we snel weer af te dalen. Na 100 meter afdalen klaarde de lucht op en hadden we een prachtig uitzicht. Na een lange afdaling naar de Eggishorn waren we kapot en konden we gelukkig met de kabelbaan naar Fiesch en met de auto weer naar de camping in Reckingen. Wat een gaaf avontuur!
